Ovde je sve počelo…
O čačanskoj košarci priča se sa velikim respektom, a kako i ne bi kada u vreme stare Jugoslavije, kada je naša košarka bila u evropskom vrhu, imali smo Borac u prvoj saveznoj ligi, a Železničar u drugoj.
Košarkaški klub Železničar osnovan je 1949. godine. Deo terena na kom su rasle vrbe i topole pored železničke stanice očistila je grupa železničara iz Čačka i okoline. Topole i vrbe zamenila je šljaka, a postavljeni su koševi sa tablama od lima. Prvi gosti bili su juniori košarkaškog kluba Borac i kako je vreme odmicalo Železničar postaje jedan od najprepoznatljivih klubova stare Jugoslavije.
Jedan od osnivača, Milovan Vulović, je ujedno bio i prvi trener kluba koji je okupio ekipu koju su činili Risim, Šaja, Miša, Prša, Grada i druge koji su činili prvu seniorsku selekciju košarkaškog kluba Železničar Čačak. Juniori Srbije 1970. godine u čijim redovima su bili Milan Petronijević, Zoran Biorac, Vukašin Spasović, Miloš Bohinjac, Dragan Kićanović i drugi, osvajaju titulu prvaka Srbije.
Ređali su se uspesi, tako su 1972. godine kadeti Žela postali prvaci Jugoslavije, zatim 1976, godine juniori osvajaju šampionsku titulu države ispred Partizana, Jugoplastike, Celja i jedni i drugi predvođeni trenerom, tada nastavnikom fizičkog vaspitanja, Aleksandrom Janjićem,.
-1988. juniori osvajaju drugo mesto u Jugoslaviji na turniru koji se igrao u Zadru.
–1954. godine seniori su igrali kvalifikacije za prvu ligu, a zatim i 1976. godine.
Ove godine košarkaški klub Železničar obeležava 70 godina postojanja i za to vreme postao je simbol kako Čačka tako i košarkaške scene Srbije, a i šire. Dobro se zna da kad se kaže “igrao je u Železničaru” to odjednom nosi težinu i ozbiljnost, odmah se zna da je to učen i kvalitetan košarkaš, neretko opasan košgeter.
I pored toga što je sada 3 na 3 neka nova i popularna basket disciplina, „stari“ basket se još uvek igra na Želovom sa istim žarom kao nekada. Tribine igrališta su i dalje pune i čeka se da se pojavi neki novi Kićan, Ćure, Šljivo, Peca, Vlade…
Ozbiljnost basketa na Želovom igralištu najbolje je opisao Dragan Kićanović rečima “Lakše mi je bilo da igram protiv SSSR-a nego da dobijem basket na Želovom.”
Svako ko je bio Želovac makar na kratko, nosi Žele zauvek u srcu!
PressLider / Marina Trmčić
